Το νέο κύμα κακοκαιρίας (Δεκέμβρη έχουμε, δεν περιμένουμε και σαραντάρια) που θα αρχίσει να επηρεάζει από τις βραδινές ώρες σήμερα τα δυτικά και νότια τμήματα της χώρας, βαφτίστηκε Διδώ.  Το διήμερο δηλαδή της Τρίτης και της Τετάρτης τα φαινόμενα θα είναι οι κατά τόπους ισχυρές βροχοπτώσεις και καταιγίδες, πυκνές χιονοπτώσεις στα ορεινά και τοπικά θυελλώδεις άνεμοι. Την Πέμπτη τα φαινόμενα θα περιοριστούν σημαντικά και ο καιρός σε αρκετές περιοχές θα βελτιωθεί πρόσκαιρα. (Ό,τι ακριβώς συνηθίζεται Δεκέμβρη μήνα δηλαδή.)

Ας δούμε όμως, όμως, ποια ήταν αυτή η Διδώ, μια και το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών μας δίνει μια καλή ευκαιρία να μάθουμε και πέντε πραγματάκια για την ελληνική μυθολογία.

style="text-align: left;">Η Διδώ λοιπόν ήταν πριγκίπισσα της Τύρου.

σοι δεν ξέρετε τι ήταν η Τύρος, μάθετε ότι ήταν αρχαία πόλη του Λιβάνου, σημαντικός λιμένας των Φοινίκων, κι όσοι δεν ξέρετε ούτε κατά πού πέφτει, ρίξτε μια ματιά στο χάρτη.

bsp;

Η Διδώ, λοιπόν, κληρονόμησε από τον πατέρα της, τον Μάττα ή Μύττο, τον θρόνο της Τύρου και κυβερνούσε μαζί με τον σύζυγό της, τον Σιχαίο. Ο αδελφός όμως, ο Πυγμαλίων, (εδώ η παροιμία "ποιος σου έβγαλε το μάτι κι είναι έτσι βαθιά βγαλμένο" γίνεται πράξη) δολοφόνησε τον σύζυγό της, κατέλαβε την εξουσία, και ανάγκασε τη Διδώ σε φυγή για να γλιτώσει.

Μάζεψε λοιπόν τα μπογαλάκια της η Διδώ, φροντίζοντας να πάρει μαζί της και τους θησαυρούς του νεκρού συζύγου της, πήρε μαζί της και τους αφοσιωμένους σ' αυτήν Τυρίους και δούλους της και επιβιβάσθηκε σε ένα πλοίο.

ο πλοίο τους μετέφερε στην Κύπρο και από εκεί στις ακτές της Λιβύης, στη χώρα Γετουλία ή Νουμιδία, όπου ζήτησε από τον βασιλιά Ιάρβα να της επιτρέψει να χτίσει στην ακτή μια καινούργια πόλη.

Ιάρβας αρχικώς αρνήθηκε. Η Διδώ όμως ήταν αποφασισμένη και γι' αυτό ουσιαστικά αγόρασε έδαφος προσφέροντας στον Ιάρβ πλούσια δώρα.

ο τίμημα που κατέβαλε ήταν ικανοποιητικό και ο Ιάρβας δέχτηκε, υπό τον όρο η πόλη να καταλαμβάνει τόση έκταση όση ένα τομάρι βοδιού (άλλος ταλιροφονιάς κι αυτός, αλλά δεν ήξερε με τι κουμάσι είχε να κάνει).

Διδώ βέβαια μόνο "βόδι" δεν ήταν, και επειδή δεν είχε σκοπό να πάρει μόνο δυο τετραγωνικά γη, έκοψε το τομάρι σε πολύ πολύ μικρά κομματάκι και περιχαράκωσε με αυτά ένα ικανοποιητικά μεγάλο τμήμα γης.

κεί έχτισε την Καρχηδόνα και την ακρόπολή της, που την είπαν Βύρσα (βύρσος = δέρμα, τομάρι).

ταν τα είδε όλα αυτά ο Ιάρβας, κατάλαβε ότι η Διδώ όχι μόνο "φραγκάτη" ήταν, αλλά είχε και μυαλό, και τη ζήτησε σε γάμο. Εκείνη όμως ισχυριζόμενη ότι ήθελε να μείνει πιστή στη μνήμη του Σιχαίου, αρνήθηκε.

ύμφωνα με αυτή την εκδοχή, για να αποφύγει την οργή και την εκδίκηση του Ιάρβα (δεν είναι και εύκολο, εδώ που τα λέμε, να λες όχι σ' έναν βασιλιά), ανέβηκε σε μια πυρά και αυτοκτόνησε με ένα μαχαίρι.

ετά τον θάνατό της τιμήθηκε ως θεά και ο ναός της κτίστηκε στο λιμάνι της Καρχηδόνας.

Υπάρχει βέβαια και η εκδοχή του Βιργίλιου, που περιγράφεται στο τέταρτο βιβλίο της Αινειάδας.

?εί λοιπόν αναφέρεται ότι η Διδώ, όταν ο Αινείας έφτασε στη βορειοαφρικανική ακτή, το είχε το "μπλεξιματάκι" μαζί του.  Και παρότι ο Αινείας αρχικά δήλωνε τρελά ερωτευμένος μαζί της,  αποφάσισε ξαφνικά (δήθεν πήρε εντολή από τον Δία _ στρίβειν διά του αρραβώνος θα έλεγα εγώ) να φύγει για την Ιταλία. Και όχι μόνο αποφάσισε, αλλά άρχισε να προετοιμάζει την αναχώρησή του κρυφά, χωρίς να ενημερώσει τη Διδώ.

Διδώ όμως ή το κατάλαβε ή κάποιος της το "σφύριξε", δεν υπάρχουν στοιχεία γι' αυτό, και έγινε "πυρ και μανία".

?ταν δε τόσο μεγάλη η τσαντίλα της που άναψε μια φωτιά και άρχισε να καίει όλα τα πράγματα του Αινεία _μέχρι και το ξίφος του πέταξε μέσα σ' αυτή.

ώρα... από λάθος... σκόπιμα... ξέφυγε η φωτιά και δεν μπορούσε να ελεχθεί... κανείς δεν ξέρει. Σημασία έχει πως κάηκε και η Διδώ.

ριν πεθάνει όμως, το έκανε και πάλι το θαύμα της, αφού όχι μόνο καταράστηκε τον Αινεία (ο Θεός να σε φυλάει δηλαδή από γυναίκα έξυπνη και τρελή), αλλά έκανε και έκκληση στους Τυρίους να τρέφουν άσβεστο μίσος και κατά των απογόνων του, που ήταν οι Ρωμαίοι.

άπως έτσι πάντως προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν οι Αρχαίοι το άσπονδο μίσος των Καρχηδονίων για τη Ρώμη...