Γνωρίζαμε ότι στο ελληνικό Δημόσιο υπάρχει μία κουλτούρα απευθείας αναθέσεων έργων. Μία κουλτούρα, η οποία αντί να προάγει τον υγιή ανταγωνισμό ανάμεσα στις ιδιωτικές επιχειρήσεις για την ανάθεση και υλοποίηση ενός έργου, τείνει συχνά να παραχωρεί έργα δεκάδων χιλιάδων ευρώ με διαδικασίες οι οποίες μπορούν να χαρακτηριστούν «τόσο - όσο».

Αυτό που δεν περιμέναμε όμως, είναι ο οργανισμός, ο οποίος είναι αρμόδιος για να πιστοποιεί εταιρείες και φορείς αναφορικά με την ποιότητα των υπηρεσιών και των προϊόντων τους, ο ίδιος να μην τηρεί, έστω και για τους τύπους, τη νομότυπη διαδικασία στις απευθείας αναθέσεις του.

Ας αφήσουμε εκτός ανάλυσης ότι ο ΕΛΟΤ θα έπρεπε, για λόγους «ηθικού πλεονεκτήματος», λόγω του ότι είναι ο ελεγκτής των διαδικασιών των άλλων φορέων, να ελαχιστοποιεί τις απευθείας αναθέσεις και να προκηρύσσει διαγωνισμούς. Ας δεχτούμε ότι ορισμένες φορές είναι τόσο επείγον το έργο που πρέπει να επιλέξει μία… δύο εταιρείες και αυτές να «διαγωνιστούν» μεταξύ τους. Τουλάχιστον τότε, ας το κάνει νομότυπα.

3>Και εξηγούμαστε…

τις 24 Φεβρουαρίου, ο ΕΛΟΤ (Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίησης) εξέδωσε προκήρυξη για την επιλογή αναδόχου για τον επανασχεδιασμό των ιστοσελίδων του ΕΣΥΠ και του ΕΛΟΤ, με κόστος 16.120,00€.

Μέχρι εδώ όλα καλά…

Στην πρόσκληση ενδιαφέροντος αναφέρει ότι «Το έργο θα ανατεθεί απευθείας στον ενδιαφερόμενο που συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις και θα προσφέρει τη χαμηλότερη τιμή».

Μέχρι εδώ φαίνεται σαν να είναι ένας δημόσιος διαγωνισμός… μόνο που…. αναφέρει επίσης ότι «Οι αποδέκτες της πρόσκλησης καλούνται να υποβάλουν τις προσφορές για τον επανασχεδιασμό των ιστοσελίδων του ΕΣΥΠ και του ΕΛΟΤ….» Ωπ….

«Οι αποδέκτες της πρόσκλησης»; Άρα δεν είναι ανοικτός διαγωνισμός;

Ας διαβάσουμε λίγο παρακάτω…

Αναγράφεται στην πρόσκληση: «Για συμβάσεις του άρθρου 118 περί απευθείας ανάθεσης και σύμφωνα με το άρθρο 120, παρ. 3 του Ν. 4412/2016, όπως ισχύει δεν θα ληφθούν υπόψη προσφορές οικονομικών φορέων που δεν προσκλήθηκαν να υποβάλλουν προσφορά.»

Α, συνεπώς είναι απευθείας ανάθεση.

Μόνο που οι υπεύθυνοι του ΕΛΟΤ αμέλησαν να προσθέσουν τον πίνακα αποδεκτών όπως είναι υποχρεωτικό. Αυτό σημαίνει ότι αύριο Τετάρτη 2 Μαρτίου που λήγει η προθεσμία υποβολής των προσφορών από τις εταιρείες που ο ΕΛΟΤ επέλεξε ότι έχουν δικαίωμα να υποβάλουν προσφορές, κανείς εκτός από τους υπευθύνους του οργανισμού δεν θα γνωρίζει πού θα δοθούν τα περίπου 16.000 ευρώ… μέχρι την ημέρα που θα ανακοινωθεί και επισήμως.

Ναι, έως 30.000 ευρώ, κάθε δημόσιος οργανισμός μπορεί να κάνει απευθείας αναθέσεις. Είναι νόμιμο.

Θα πρέπει όμως, έστω και για τους τύπους, να τηρούνται οι διαδικασίες.

Εκτός και αν οι άνθρωποι που η πολιτική ηγεσία επέλεξε να ηγούνται του ΕΛΟΤ δεν γνωρίζουν τί γίνεται στον Οργανισμό που διοικούν και τον εκπροσωπούν με την υπογραφή τους.

Αν δεν γνωρίζουν και δεν μπορούν να ελέγξουν «τα του οίκου τους», θα πρέπει να αντικατασταθούν, γιατί εκεί που με πολιτική απόφαση βρέθηκαν να κατέχουν τίτλους, εξουσία και αναγνωρισιμότητα, δεν διαχειρίζονται δικά τους χρήματα, αλλά τα χρήματα των Ελλήνων πολιτών.

Και αφού τα δίνουν χωρίς διαγωνισμό, αφού ο νόμος το επιτρέπει, ας ανακοινώνουν τουλάχιστον σε ποιον τα δίνουν.

Για να ξέρουμε κι εμείς οι «ιθαγενείς» και να ψηφίζουμε αναλόγως, χωρίς να πιστεύουμε «τα λόγια τα μεγάλα» σημερινών υπουργών, πρώην συνεργάτες των οποίων είναι ορισμένοι από τη σημερινή ηγεσία του ΕΛΟΤ…

Και οι οποίοι, μαζί με άλλους, από τη σκοπιά των προσόντων και της προϋπηρεσίας, δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο του Οργανισμού.

Θα επανέλθουμε...