Θάρθω

α σταθώ ξεσκούφωτος

προς στο βωμό της στάχτης σου

α κρατήσω ενός λεπτό σιγή

προς σ’ ένα τυραγνισμένο σου λουλούδι

Θάρθω

’ ένα μπουκέτο χλόη

ρεγμένη απ’ το αίμα της πατρίδας μου

α τ’ αποθέσω πλάι στους σκελετούς σου

Θάρθω

πεσταλμένος μιας αποικίας σου

ε ξοφλημένη την απόδειξη της νιότης σου

τιγματισμένος με τριάντα βιβλία

ια να σταθώ προσοχή μπρος στους τόμους σου

ου κάηκαν πριν να γραφούνε

Θάρθω

ε βουλιαγμένα από τις αγρύπνιες μάτια

α σου πω μιαν άγρια προσευχή

αν κι αυτήν που λένε στα γκρεμνά

ι αητοί που τους σφάξαν τα πουλιά τους

Μπούχενβαλντ… Δεν ήρθα για να κλάψω

αράντα χρόνια τα καταπίνω αυτά τα δάκρυα

ρθα να πάρω το μαστίγωμα της φρίκης σου

ια να το πάω στους ανθρώπους

ου περπατούν σφυρίζοντας αμέριμνα

αι δεν ακούν το σφύριγμα της οχιάς

ου ξαναζεστάθηκε στον ήλιο

Μπούχενβαλντ. Αυτό είναι το τελευταίο μου βιβλίο

’ άλλα θα τα κάνω φωνή

ου να φτάσει ως την υστερική πρωτεύουσα

που γερουσιαστές ουρλιάζουνε σαν σκύλοι

αι τραπεζίτες αποταμιεύουν το θάνατο

α τους πω ότι στο «Άσπρο Σπίτι» τους

ατοικούν πολλοί μαύροι άνθρωποι

α τους πω ότι η κόρη της Ιλζέ Κωχ*

αντρεύεται με συμπατριώτη τους

αι ετοιμάζουν τα προικιά τους

ε μαλλιά των κοριτσιών μας

α τους πω – ότι αυτοί είναι!

ι «πέραν του ωκεανού» – οι «πέραν του κόσμου»

ου δίνουνε τροφή και άσυλο στο Λύκο

αι του δείχνουνε τη σάρκα των παιδιών μας

τι η διαβόητη ελευθερία τους

γινε η παραμάνα του Φασισμού

ου τον θηλάζει με το γάλα της εκδίκησης

αι του μαθαίνει να περπατά με το βήμα της χήνας

Μπούχενβαλντ. Δεν ήρθα να γονατίσω

ρθα να ορκιστώ

ως δεν θα σωπάσω – δε θα κοιμηθώ

σο υπάρχουν τούτα τα μνημεία

αι προπάντων

σο θα υπάρχουν οι άνθρωποι που τάχτισαν.

 

*Ο Μενέλαος Λουντέμης μίλησε στα εγκαίνια του μνημείου στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Μπούχενβαλντ και το ανωτέρω ποίημα αποτελεί τον πρόλογο της ομιλίας του, όπου ζήτησε να εξαφανιστούν από προσώπου Γης όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

* H Ίλζε Κοχ, περισσότερο γνωστή ως Σκύλα του Μπούχενβαλντ, ήταν σύζυγος του ναζιστή διοικητή του κολαστηρίου Μπούχενλβαντ, Καρλ Ότο Κοχ η οποία ήταν απάνθρωπη και σαδίστρια. Ήταν πιο διαβολική και από τους άντρες και διέπραξε θηριωδίες σε βάρος των κρατουμένων. Περιφερόταν στο στρατόπεδο γυμνή καβάλα στο άλογό της με ένα μαστίγιο και όποιος την κοιτούσε εκτελούνταν επί τόπου. Διέταζε τον φόνο των κρατούμενων και την αφαίρεση του δέρματός τους. Λέγεται ότι διέθετε συλλογή από αμπαζούρ, γάντια και εξώφυλλα βιβλίων από ανθρώπινο δέρμα, ακόμα και ανθρώπινα κρανία....

Κάνε like στη σελίδα του freeopinion.news στο Facebook