Η εικόνα ΔΕΝ λέει την αλήθεια για την αποβλάκωση που υφιστάμεθα από τη συναισθηματική μας εμπλοκή. Τη συναισθηματική μας εμπλοκή την προκαλούμε ΚΥΡΙΩΣ εμείς οι ίδιοι. Δεν μας ΠΟΥΛΑΝΕ συναισθήματα, εμείς έχουμε βγει στην αγορά και ΑΓΟΡΑΖΟΥΜΕ διαρκώς συναισθήματα.

Είμαστε τα όντα που παράγουν την παράνοια διότι την ένταση της επιθυμίας και τη συναισθηματική φόρτιση, τις συναισθηματικές εντάσεις και, γενικότερα, τη συναισθηματική προσέγγιση της πραγματικότητας τα προκαλούμε εμείς οι ίδιοι, ασυνείδητα, σε πολλαπλάσιο βαθμό σε σχέση με την πρόκληση από τους άλλους, αλλά καταλήγουμε τελικά να κατηγορούμε τους άλλους για αυτό που συμβαίνει.

Μάλιστα πολύ συχνά πληρώνουμε για να βιώνουμε συναισθηματικές εντάσεις και άλλες διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις (αγωνία, φόβο, σύγκρουση, οργή, βία, κτλ) μέσα από θεάματα (κινηματογράφος, τηλεόραση, θέατρο) καθώς και μέσα από μυθιστορήματα, ποιήματα και διάφορα άλλα φιλολογικά έργα.

Ή εξάρτησή μας από το συναίσθημα είναι τόσο ισχυρή που η πρόσληψη διαφόρων ποσοτήτων συναισθηματικών εντάσεων με διάφορους τρόπους και μορφές (αγωνία, άγχος, φόβος, σύγκρουση, οργή, βια κτλ) λειτουργεί όπως λειτουργεί η πρόσληψη της δόσης από τους ναρκομανείς.

Εύκολα μπορείτε να διακρίνετε ποιο είναι το ποσοστό του χρόνου που διαθέτουμε καθημερινά για διερεύνηση και εξέλιξη, για να ανακαλύπτουμε νέα μέχρι πριν άγνωστα και ουσιαστικά δεδομένα που βελτιώνουν τη σχέση μας με την πραγματικότητα και ποιο είναι το ποσοστό του χρόνου μας που το αναλώνουμε για να προκαλούμε και να βιώνουμε συναισθηματικές εντάσεις και άλλες διάφορες συναισθηματικές καταστάσεις.

Αντιλαμβανόμαστε όσα συμβαίνουν συναισθηματικά και ΟΧΙ διερευνητικά και εξελικτικά. Σχετίζουμε όσα συμβαίνουν με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και ΟΧΙ με την πραγματικότητα. Δηλαδή όλα τα αντιλαμβανόμαστε με βάση τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας και ΟΧΙ με βάση όσα ορίζει η εξελικτική - νοητική διεργασία, αυτά που ορίζει μέσα από την πρόκληση των επαναλήψεων και των εξελίξεων γεγονότων και καταστάσεων, συνθηκών και συμπεριφορών, εκείνων των επαναλήψεων και των εξελίξεων που συνθέτουν την πραγματικότητα.

Θέλουμε να κάνουμε την πραγματικότητα να ταιριάζει με τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας αντί να κάνουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας να προσεγγίζουν την απέραντη και αέναα μεταβαλλόμενη πραγματικότητα.

Επιθυμία και συναίσθημα είναι ενωμένα, είναι αλληλένδετα, είναι ένα και το αυτό.

Αύξηση της έντασης της επιθυμίας σημαίνει αύξηση των συναισθηματικών εντάσεων και της συναισθηματικής φόρτισης, άρα αύξηση της αποβλάκωσης και της παράνοιας.

ΠΡΟΣΟΧΉ: Η αποβλάκωση και η παράνοιά μας δεν προκύπτουν επειδή έχουμε συναισθήματα αλλά επειδή κάνουμε τα συναισθήματά μας βάση και οδηγό αντίληψης της πραγματικότητας.

Ενώ όλοι ομολογούμε ότι η νόηση, η νοητική διεργασία, προσφέρει αξία και προοπτική στις επιθυμίες και τα συναισθήματά μας στην πράξη προσεγγίζουμε την πραγματικότητα και ενεργούμε ΚΥΡΙΩΣ με βάση τις επιθυμίες και τα συναισθήματά μας.