Όλο και περισσότεροι πελάτες μου παραπονιούνται ότι το ζώο τους μυρίζει άσχημα. Αρκετές φορές, πλησιάζοντας το ζώο για να βρω την πηγή της δυσοσμίας, σε μένα μυρίζει φυσιολογικά. Όταν ρωτήσω τι ακριβώς μυρίζουν πάνω στον σκύλο τους, η απάντηση είναι «σκυλίλα». Τι πιο φυσιολογικό; Ανησυχητικό είναι όταν μυρίζει οτιδήποτε άλλο παρά σκύλος. Κάθε ζώο όπως και κάθε άνθρωπος έχει την μυρωδιά του. Αν μάλιστα βραχεί, η μυρωδιά αναδύεται εντονότερα. Υπάρχουν όμως φορές που ο σκύλος έχει μία δυσάρεστη, μη φυσιολογική μυρωδιά που προδίδει κάποιο πρόβλημα υγείας. Και είναι ένα από τα παρακάτω:

1) Κακοσμία στόματος: Αν πλησιάσετε κοντά στο στόμα του ζώου σας, ίσως διαπιστώσετε ότι εκεί είναι η εστία του προβλήματος. Τί όμως μπορεί να προκαλέσει κακή αναπνοή σε ένα ζώο;

Το πιο συνηθισμένο είναι η οδοντική πλάκα, αυτό που γνωρίζουμε όλοι ως «πέτρα στα δόντια». Η πλάκα συνοδεύεται πάντα από ουλίτιδα, σε αρχικά ή προχωρημένα στάδια. Οι μικρόσωμες ράτσες παρουσιάζουν αυτό το πρόβλημα σε νεαρότερες ηλικίες από ότι οι μεγαλόσωμες ράτσες. Σκυλάκια κάτω των 10 κιλών μπορεί να εμφανίσουν πέτρα από 1-2 ετών. Υπάρχουν διάφορα προϊόντα στο εμπόριο για την αποφυγή της περιοδοντικής νόσου με αμφίβολα όμως αποτελέσματα. Τα περισσότερα προσφέρουν μονάχα μια πιο φρέσκια αναπνοή για μία-δύο μέρες. Η μόνη αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης της οδοντικής πλάκας είναι ο καθαρισμός των δοντιών από κτηνίατρο με οδοντιατρικά εργαλεία και μηχανήματα.

Κακή μυρωδιά στην περιοχή του στόματος μπορεί επίσης να παρατηρηθεί σε σκύλους με μακριές τρίχες στο ρύγχος, όταν μένουν κολλημένα σε αυτές υπολείματα τροφών πολλών ημερών. Η λύση είναι ο καθημερινός καθαρισμός της περιοχής.

Σοβαρότεροι λόγοι κακοσμίας του στόματος είναι κάποια συστηματικά νοσήματα όπως ο διαβήτης και η νεφρική ανεπάρκεια. Στην πρώτη περίπτωση η αναπνοή έχει μυρωδιά κετόνης, ενώ στην δεύτερη αμμωνίας. Τα ζώα αυτά παρουσιάζουν και άλλα, πιο ανησυχητικά συμπτώματα της νόσου.

2) Ωτίτιδα: Η μόλυνση του ακουστικού πόρου προκαλείται από βακτηρίδια και μύκητες. Ενδείξεις ωτίτιδας είναι η διαρκής κλίση του κεφαλιού προς τη μεριά του προσβεβλημένου αυτιού, λόγω πόνου, καθώς και το έντονο ξύσιμο του αυτιού. Κάποια σκυλιά όμως δεν εκδηλώνουν την ενόχλησή τους και το μόνο που θα παρατηρήσετε είναι μια έντονη οσμή από το αυτί. Η αντιμετώπιση της ωτίτιδας είναι η πλύση από κτηνίατρο και φαρμακευτική αγωγή τοπικά ή/και από το στόμα.

3) Ενσφήνωση περιπρωκτικών αδένων: Οι περιπρωκτικοί αδένες αδειάζουν κατά την αφόδευση. Αν αυτό σταματήσει να συμβαίνει, το υγρό που περιέχουν συσσωρεύεται και οι αδένες διογκώνονται. Το υγρό αρχίζει και γίνεται δύσοσμο με την ανάπτυξη βακτηριδίων, μπορεί μάλιστα να γίνει πυώδες. Ο κτηνίατρος μπορεί να αδειάσει το περιεχόμενο των αδένων και να δείξει και σε εσάς τον τρόπο να τους αδειάζετε στο σπίτι. Σε περίπτωση όμως που υπάρχει μόλυνση, η αντιμετώπιση είναι φαρμακευτική και σε προχωρημένες περιπτώσεις χειρουργική.

Συχνά, άσχημη μυρωδιά από τον πρωκτό, προέρχεται απλά και μόνο από την κακή υγιεινή της περιοχής. Η καθαριότητά της συμπεριλαμβάνει κούρεμα του τριχώματος αν είναι μακρύ, ώστε να μη μένουν υπολείμματα κοπράνων και η τακτική της πλύση.

4) Δερματίτιδα: Παρασιτικές, βακτηριδιακές, μυκητιακές και αλλεργικές δερματίτιδες που προκαλούν κνησμό είναι οι κυριότερες αιτίες κακοσμίας του δέρματος. Το ζώο ξύνεται επανειλημμένα με αποτέλεσμα τον τραυματισμό τού δέρματος και την υπερπαραγωγή σμήγματος. Το λιπαρό σμήγμα ταγκίζει γρήγορα και αποδίδει μια δυσάρεστη μυρωδιά. Παράλληλα, βακτηρίδια πολλαπλασιάζονται στη επιδερμίδα καθώς διασπούν το σμήγμα. Για να εξαλειφθεί η μυρωδιά, πρέπει να καταπολεμηθεί η σμηγματόρροια. Υπάρχουν ειδικά σαμπουάν κατά της σμηγματόρροιας, αλλά αυτό δεν αρκεί. Πρέπει παράλληλα να αντιμετωπιστεί η αιτία της δερματίτιδας, διαφορετικά το σμήγμα θα επανεμφανιστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την λουτροθεραπεία.

Ιδιαίτερη προσοχή όσων αφορά το δέρμα, χρειάζονται οι φυλές με πτυχές (Σαρπέυ, μπουλντόγκ) και οι φυλές με κοντό και με πτυχές επιρίνιο (παγκ, πεκινουά κ.α.). Η επιδερμίδα ανάμεσα στις πτυχές, εγκλωβίζει εκκρίσεις των ματιών, σάλια, υπολείματα τροφών και άλλες βρωμιές που μαζί με την έλλειψη οξυγόνου ευνοούν την ανάπτυξη βακτηριδίων και μυκήτων. Σε αυτά τα σκυλιά, η καθαριότητα των πτυχών πρέπει να είναι συχνή και σχολαστική και να μη μένει ποτέ υγρασία στο δέρμα. Σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενης δερματίτιδας, συνιστάται η αφαίρεση των πτυχών με πλαστική χειρούργική.

Οι παραπάνω αιτίες κακοσμίας του σκύλου είναι συχνές, αλλά αντιστρέψιμες. Προϋπόθεση είναι η έγκυρη διάγνωση και η γρήγορη αντιμετώπιση, διαφορετίκά η κατάσταση θα γίνει χρόνια και η πρόγνωση θα χειροτερέψει. Σημαντική λοιπόν είναι και η πρόληψη.