Πρόβλημα: Πολλοί άνθρωποι έχουν πρόβλημα με το σκύλο τους γιατί γαβγίζει. Το δικό μου πρόβλημα είναι ακριβώς το αντίθετο. Ο σκύλος μου δε γαβγίζει σχεδόν καθόλου. Είναι ήδη οχτώ μηνών και οι μόνοι ήχοι που βγάζει από το στόμα του είναι σύντομα και ήπια γρυλίσματα, ένδειξη ικανοποίησης παρά έκφραση απειλής. Και να σκεφτείτε ότι ένας λόγος που πήραμε σκύλο είναι για να έχουμε κάποιο φύλακα.

Το σπίτι μας είναι κάπως απόμερο και θέλαμε κάποιο σκύλο να μας προειδοποιεί όταν έχουμε επισκέπτες, φίλους ή εχθρούς. Υπάρχει τρόπος να τον εκπαιδεύσουμε να γαβγίζει;

Απάντηση: Αν ήξερα τη φυλή του σκύλου σας, θα μπορούσα να κάνω περισσότερα σχόλια και να εκφράσω πιο συγκεκριμένες απόψεις. Δε φαντάζομαι πάντως να έχετε ένα μπασέντζι από την Κεντρική Αφρική. Πρόκειται, απ’ ό,τι γνωρίζω, για τη μόνη φυλή σκύλων που δεν γαβγίζει. Ο σκύλος σας είναι μόνο οχτώ μηνών. Είναι επομένως πολύ νέος και ο χαρακτήρας του δεν έχει ακόμη σταθεροποιηθεί. Ποιος ξέρει πώς θα συμπεριφέρεται όταν ενηλικιωθεί, όταν δηλαδή γίνει δεκαοχτώ μηνών; Υπάρχουν σκύλοι που ελάχιστα γαβγίζουν και υπάρχουν άλλοι που ποτέ δε σιωπούν. Να είστε σίγουρος πάντως ότι πάρα πολλοί ιδιοκτήτες σκύλων θα ήθελαν να είναι στη θέση σας.

Ο πιο σίγουρος τρόπος να έχετε ένα σκύλο φύλακα που να γαβγίζει είναι να πάρετε ένα δεύτερο σκυλάκι, είτε από κάποια από τις γνωστές φυλές σκύλων φυλάκων είτε έναν μικρούλη τέρριερ, που όσος είναι πάνω από τη γη, άλλο τόσος είναι και κάτω από τη γη. Οι δύο σκύλοι θα γίνουν ομάδα και ο πρώτος σκύλος θα μιμείται το δεύτερο και έτσι και οι δύο θα είναι πολύ «ομιλητικοί».

Η δεύτερη καλύτερη λύση είναι να κάνετε υπομονή και μόλις ο σκύλος γαβγίσει, να τον ανταμείβετε με ένα καλό λόγο ένα χάδι ή μια λιχουδιά. Τον ενθαρρύνεται έτσι να γίνει πιο εκφραστικός.

Ξανασκεφτείτε όμως. Ο ήσυχος και σιωπηλός σκύλος έχει και αυτός τα πλεονεκτήματά του.