Έχετε συνηθίσει τους κακόκεφους άντρες;

?υς νευρικούς, τους ζόρικους και τους πολλά βαρήδες;

άρτε τώρα κι έναν  άντρα "κακόκαιρο", αφού προς έκπληξη όλων, η νέα κακοκαιρία φέρει όνομα αντρικό!

Μας εξέπληξε λοιπόν για άλλη μια φορά το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών με την απόφασή του να της δώσει (της κακοκαιρίας) αντρικό όνομα και όχι μόνο δεν αντιλαμβανόμαστε πώς κατάλαβε το φύλο της, αλλά και το πώς μεταστάφηκαν οι απόψεις του από το εκ γυναικός τα χείρω στο εξ ανδρός τα χείρω.

Ας μη βιαστούμε όμως να πούμε και μη χειρότερα, αφού έχουμε διά μίαν εισέτι φοράν την ευκαιρία να εντρυφίσουμε στην ελληνική μυθολογία. Μάθε μυθολογία κι άστηνε, κι αν προκύψει στη ζωή σου, πιάστηνε.

Ας δούμε λοιπόν ποιος ήταν ο Ετεοκτλής κι ας προσπαθήσουμε να τον συγχωρήσουμε για τα ατοπήματά του, αφού κι εμείς άνθρωποι είμαστε και όλο και κάτι αντίστοιχο πράττουμε ή σκεφτόμαστε.

Ο Ετεοκλής λοιπόν ήταν γιος του Οιδίποδα (του γνωστού με το σύμπλεγμα, ξέρετε) και της Ιοκάστης και είχε κι έναν γιο, τον Λαοδάμαντα (γι' αυτόν θα μάθουμε σε κάποια άλλη κακοκαιρία _ μην ανησυχείτε).

Όταν ο Οιδίποδας λοιπόν παραιτήθηκε από το θρόνο της Θήβας, παρέδωσε την πόλη στους δυο γιους του (έτσι γινόταν πάντα στην ελληνική επικράτεια _όποιος είναι παρατηρητικός βλέπει ότι η συνήθεια δεν κόβεται), τον Ετεοκλή και τον Πολυνείκη.

Τα δύο αδέλφια, για να μην τσακώνονται, αποφάσισαν να κυβερνούν το βασίλειο της Θήβας εναλλάξ κάθε χρόνο (Βασιλιάδες είμαστε, ό,τι γουστάρουμε κάνουμε. Πείτε μου τώρα ότι σας παραξενεύει και αυτό, να πέσω να πεθάνω).

ετά τον πρώτο χρόνο, όμως, ο Ετεοκλής αρνήθηκε να παραδώσει το θρόνο στο αδερφάκι του. Καρέκλα είναι αυτή βλέπετε, δεν την παραχωρεί κανείς τόσο εύκολα (κι αυτό σάς είναι γνωστό. N'est-ce pas?)

Τότε, ο Πολυνείκης που βαρέθηκε να τον περνάει ο αδερφός του για κορόιδο, πήρε τους δικούς του, πήρε και τους συμμάχους του (τελικά, αν δεν έχεις συμμάχους σ' αυτή τη ζωή, δεν κάνεις τίποτα) και  επιτέθηκε στην πόλη των Θηβών. Τα διηγείται όλα αυτά ο Αισχύλος στο Επτά επί Θήβας, δεν χρειάζεται να σας πω λεπτομέρειες κι εγώ.

Σημασία έχει πως τα δύο αδέρφια, ο Ετεοκλής και ο Πολυνείκης, κατέληξαν να βρίσκονται αντιμέτωποι στην έβδομη πύλη της πόλης για μία μάχη που ήταν καταδικασμένη να λήξει χωρίς νικητή, αφού και οι δύο σκοτώθηκαν.

Και αφού οι βασιλείς απέθαναν... Ζήτω ο βασιλεύς! 

style="text-align: right;">(αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία... ίσως για κάποια επόμενη τρελή κακοκαιρία.)

bsp;