Η φράση πιθανότατα έχει τις ρίζες της στον παλιό «καλό» καιρό, τότε που οι τουαλέτες δεν ήταν μέσα στα σπίτια, αλλά έξω απ’ αυτά, είτε αυτές ήταν τούρκικες (ξέρετε αυτές με την τρύπα στο πάτωμα) είτε κυριολεκτικά «εξοχικές» (πίσω από τους θάμνους, κάτω από τη βελανιδιά… και τέτοια βουκολικά).

Δεν ευνοούσαν όμως πάντα οι συνθήκες αυτό το υπαίθριο «ξαλάφρωμα», οπότε όταν ο καιρός ήταν κακός (όταν έβρεχε καταρρακτωδώς για παράδειγμα ή όταν ο βοριάς που τ’ αρνάκια παγώνει λυσσομανούσε), αλλά και στις περιπτώσεις που εχθροί, ληστές και λωποδύτες κυκλοφορούσαν ανενόχλητοι στην περιοχή, λογικό ήταν όποιος ήθελε να αφοδεύσει, να διστάζει να βγει από το σπίτι. Είτε από επιλογή λοιπόν είτε λόγω ανωτέρας βίας ήταν υποχρεωμένος _στην κυριολεξία_ να «χέσει μέσα».

Γι’ αυτό και το «χέσε μέσα» καταδεικνύει έστω και συγκαλυμμένα μια δυσάρεστη κατάσταση.

Τη φράση τη χρησιμοποιούμε όχι ως προσταγή, αλλά ως προτροπή να κάτσουμε εμείς στ’ αυγά μας. Eίναι δηλωτική δηλαδή απογοήτευσης (άστα βράστα) και αδυναμίας (την κάτσαμε τη βάρκα, μπλέξαμε, την π@υτσίσαμε) να χειριστούμε μια κατάσταση όπως πραγματικά θα επιθυμούσαμε.

Σημειωτέον ότι δεν χρησιμοποιείται άλλο πρόσωπο (δεύτερο ενικού), ακόμα κι αν απευθυνόμαστε σε περισσότερα του ενός άτομα (δεν συναντάται δηλαδή τύπος «χέστε μέσα») και, παρότι αναφέρεται σε τρίτο, αφορά αυτόν που την εκστομίζει.

style="text-align: right;">‘Αντε… μορφωθήκαμε πάλι σήμερα