- Σίγουρα, η τόσο πεισματι­κά και επίμονα διακηρυγμένη πίστη ότι ο εγωισμός είναι αξιοκατάκριτος έκανε συνολικά κακό στον εγωισμό (ενώ ωφέλησε, θα το ξαναπώ εκατό φορές, τα αγελαία ένστικτα!) - απογυμνώ­νοντάς τον από την καλή του συνείδηση και παρακινώντας να α­ναζητούμε σ' αυτόν την αληθινή πηγή όλης της δυστυχίας.

«Η φι­λαυτία σου είναι η συμφορά της ζωής σου» - αυτό ήταν το κή­ρυγμα για χιλιάδες χρόνια, κι έβλαψε, όπως είπα ήδη, τη φιλαυ­τία και την απογύμνωσε από πολύ πνεύμα, πολλή ευδιαθεσία, πολλή ευαισθησία, πολλή ομορφιά· έκανε τη φιλαυτία ηλίθια και άσχημη και τη δηλητηρίασε!

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι δίδασκαν α­ντίθετα πως η κύρια πηγή της δυστυχίας ήταν πολύ διαφορετι­κή.

Αρχίζοντας από τον Σωκράτη, οι στοχαστές αυτοί δεν κου­ράστηκαν να κηρύττουν: «Η απουσία σκέψης και η ηλιθιότητά σας, ο δουλικός τρόπος ζωής σας σύμφωνα με τον κανόνα, η υ­ποταγή σας στη γνώμη του γείτονα είναι ο λόγος για τον οποίο τόσο σπάνια φτάνετε στην ευτυχία· εμείς οι στοχαστές, ως στο­χαστές, είμαστε πιο ευτυχισμένοι απ' όλους».

Ας μην αποφασί­σουμε εδώ αν αυτό το κήρυγμα εναντίον της ηλιθιότητας έχει καλύτερα επιχειρήματα με το μέρος του απ' ό,τι το κήρυγμα ε­ναντίον της φιλαυτίας.

Αυτό που είναι σίγουρο πάντως είναι ό­τι απογύμνωσε την ηλιθιότητα από την καλή της συνείδηση· οι φιλόσοφοι αυτοί έκαναν κακό στην ηλιθιότητα!