'Ωρες ατέλειωτες έχουν αφιερωθεί τις τελευταίες ημέρες στη υπόθεση της Καλλιθέας, όπου μια άτυχη γυναίκα δέχθηκε  επίθεση με το βιτριόλι.

όσες πολλές που διερωτώμαι αν δεν υπάρχει άλλο θέμα στην επικαιρότητα, αν δεν υπάρχει κάτι άλλο πιο ενδιφέρον στη ζωή μας που καταντήσαμε να παρακολουθούμε ένα σίριαλ για να σκοτώνουμε την ώρα μας.

Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που μια υπόθεση ποινικού ενδιαφέροντος απασχολεί την κοινή γνώμη και τα μέσα ενημέρωσης. 'Η μήπως τα μέσα ενημέρωσης, μια και η συγκεκριμένη έχει και ίντριγκα, αποφάσισαν για μια ακόμα φορά με τι θα ασχοληθεί η κοινή γνώμη;

H φύση της επίθεσης, αλλά και το γεγονός ότι εμπλέκονται δύο γυναίκες _και μάλιστα ξανθές_ καθιστούν το έγκλημα ιδιαιτέρως ενδιαφέρον για τα γούστα μας.

?να επίσης ιδιαιτέρως ενδιαφέρον στοιχείο είναι οι διαρροές, τόσο των στοιχείων που συνέλεγε η αστυνομία μέχρι τη σύλληψη της φερόμενης ως δράστριας, όσο και κατά τη διάρκεια της προανάκρισης.

Και όσο οι διαρροές γίνονται περισσότερες, τόσο ο κοινωνικός σχολιασμός διεγείρεται και οι ειδικοί επί δικαστικών, νομικών, ψυχολογικών και κοινωνιολογικών θεμάτων πολλαπλασιάζονται με γεωμετρική πρόοδο.

ίναι πλέον τόσοι πολλοί οι εμπειρογνώμονες και οι αναλυτές που λογικό είναι να δημιουργηθούν ομάδες που συγκρούονται μεταξύ τους όχι μόνο για το νομικό χαρακτηρισμό της πράξης (είναι τελικά απόπειρα ανθρωποκτονίας ή βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη;), αλλά εκδίδουν και ετυμηγορία (έλα, μωρέ, θα φάει δυο χρονάκια και θα βγει, θα κριθεί ψυχικώς διαταραγμένη κ.λπ. κ.λπ.).

Δυστυχώς ή ευτυχώς, αυτό είναι το φλέγον θέμα των ημερών.

αι όσο οι διαρροές των στοιχείων της υπόθεσης συνεχίζονται, τόσο οι αυθεντίες, οι κατήγοροι και οι υπερασπιστές ξεφυτρώνουν στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης. Αυθεντίες που ξεχνούν ότι η δικαιοσύνη είναι αυτή που θα αποφανθεί και αποφεύγουν να σκεφτούν πως κάθε δημοσίευμα και κάθε δημόσιος σχολιασμός πιθανώς επηρεάζουν μια ποινική υπόθεση.

Και όσο οι αυθεντίες συνεχίζουν να αποφαίνονται τόσο τα πηγαδάκια και οι μεταξύ μας συζητήσεις υποκινούνται και εκδίδουμε την ετυμηγορία μας και εμείς.

εν καταδικάζω τον κοινωνικό διάλογο, και μάλιστα για μια τέτοια υπόθεση. Όμως άλλο αναφέρομαι σ' αυτήν και προσπαθώ να κατανοήσω τα κίνητρα του δράστη ή τη συμπεριφορά του θύματος και άλλο βγάζω τα απωθημένα μου και κατακρίνω τόσο το θύτη όσο και το θύμα για τις επιλογές, την εμφάνιση ή τον τρόπο ζωής του.

ίναι διαφορετικό το νοιάζομαι για όσα συμβαίνουν και διαφορετικό το σε σέρνω από τα μαλλιά και σε διαπομπεύω με τη δημοσίευση φωτογραφίων και το λιθοβολισμό της προσωπικής σου ζωής.

Αφού δεν μπορούμε λοιπόν να σεβαστούμε ούτε το θύμα ούτε τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, μήπως τουλάχιστον να σεβαστούμε τον άνθρωπο;

?πως απλώς να αναγνωρίσουμε ότι αυτή τη στιγμή υπάρχουν δύο γυναίκες που για διαφορετικούς λόγους υποφέρουν;

Mήπως να σκεφτούμε λίγο πως ο όρος "φερόμενος ως δράστης" σημαίνει ότι η υπόθεση βρίσκεται ακόμα σε επίπεδο ενδείξεων;

Mήπως τελικά πρέπει να μάθουμε να σεβόμαστε λίγο περισσότερο τον εαυτό μας και να μη θυσιάζουμε την αυτοεκτίμησή μας για λίγα λεπτά δημοσιότητας ή λίγα λεπτά ανακούφισης απ' όσα μας κατατρώγουν μια ζωή;

Εν κατακλείδι, μήπως όλοι κρύβουμε στο τσεπάκι μας ένα μπουκαλάκι μ' ένα περίεργο υγρό;

Μήπως... λέω εγώ τώρα... Μήπως....  Και ο νοών νοείτω.