Γράφει ο Στέλιος Βικόπουλος*

πως σε κάθε σοβαρό ή και γελοίο γεγονός υπάρχουν πάντα οι αναλυτές. Έχουν και τις κατηγορίες τους.

Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει τους πληρωμένους.

υτοί θυμίζουν τους sicari, της Ιταλικής μαφίας. Εκτελούν εντολές.

λλωστε πληρώνονται για αυτό. Ιδρύματα ντόπια και διεθνή που εκφράστηκαν μέσα από το "Ναι" στο Σχέδιο Ανάν, έχουν πολλές τέτοιες αγορασμένες γραφίδες. Έχουμε παράδοση στον τομέα, γιατί κάπως έτσι ήταν και στην κατοχή, με τους ταγματασφαλίτες και τους μαυραγορίτες.

Η δεύτερη κατηγορία, είναι αυτή που εκφράζονται "νέτα σκέτα".

νήκουν στην αποκλεισμένη μικροαστική τάξη, η οποία για να υπάρξει πια (μιας και το σύστημα τους έθεσε όρια «ανάπτυξης») ανακαλύπτουν εχθρούς απέναντι σε άλλους λαούς με κύριο γνώμονα την «φυλετική καθαρότητα». Είναι οι νεοφασίζοντες. Οι καθαροί (και λόγω ιδεολογίας φασίστες).

τις δύο πρώτες κατηγορίες, δεν μπορεί να ζητήσει κανείς μορφωτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά. Αυτά και άγνωστα είναι και δεν έχουν σημασία για αυτόν τον χώρο.

Η τρίτη είναι η κατηγορία της "υπαρκτής" αριστεράς.

κείνης των bureau, των φυλλαδίων, της οργανωτικής πολυδιάσπασης, των εναλλακτικών, των ΜΚΟ και άλλων "κλασικών και εικονογραφημένων" της παραδοσιακής αριστεράς.

ολλοί αν όχι όλοι, συμπορευόμενοι με την πρώτη κατηγορία μας.

Σε αυτό το σημείο μπορεί να διακρίνει κάνεις το μετέωρο μορφωτικό βήμα αυτού του χώρου.

ην καθυστέρηση.

ην αναλυτική αδυναμία.

ελικά την οπισθοδρόμηση.

τσι από τους κλασικούς θα διαβάσεις ανακοινώσεις του τύπου "η πάλη των λαών της Τουρκίας, της Ελλάδας, της Συρίας και των υπολοίπων αντιιμπεριαλιστικών δυνάμεων της περιοχής μπορούν να βάλουν τέλος στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των Συμμάχων του".

3 χρόνια πίσω δηλαδή.

ια να μην τους αδικώ, υπάρχει μία μονολιθική ειλικρίνεια.

Εκείνοι όμως που πραγματικά μπορούν να παρασύρουν κόσμο στο διάβα τους, είναι οι μποέμ. Οι κοσμογυρισμένοι. Οι έχοντας άποψη για όλα.

ίναι όσοι εκτός από την "18η Μπρυμαίρ", το " τι να κάνουμε", και την " Αγία οικογένεια", διάβασαν Naomi Klein, Chomsky, και λίγο Καστοριάδη, τον οποίον επικαλούνται μάλιστα συχνά.

Αυτοί είναι οι "κομσοί", με κομσότητα λοιπόν θα σου πούνε σήμερα "Πώς εγώ δεν πάω στον Έβρο, να αντιπαρατεθούμε με τους καταραμένους».

αι στον Έβρο τελικά πάνε για να υπερασπιστούν, αυτούς τους "καταραμένους" που φέρνουν οι λαθρέμποροι των ανθρώπων και τους Τούρκους!

Είναι σίγουρο ότι η φιλοσοφική διάθεση του Καστοριάδη πώς "μην περιμένεις από λαούς, που δεν έχουν θέση μισή στην κοινωνία τους όπως εσύ, να πράξουν ότι πράττεις εσύ", υποχωρεί μπροστά στην πάγια Λενινιστική αντίληψη (φυλακισμένη στο πίσω μέρος του εγκεφάλου τους), πώς "οι αγώνες των λαών θα κατατροπώσουν τον ιμπεριαλισμό και πως κάποια στιγμή (αλήθεια πότε; ) θα επικρατήσει ο σοσιαλισμός και η Ειρήνη".

Στο μεταξύ μέσα σε αυτές τις πολύ γλυκές αναζητήσεις, η Ελλάδα είναι ο κύριος στόχος του Τουρκικού και Γερμανικού σοβινισμού

Καληνύχτα Αριστεράντζες μου!!

Ο Στέλιος Βικόπουλος ειναι φαρμακοποιός