Αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννάν οι κότες. Ενώ όλοι κοιτάμε προς Ουάσιγκτον και Μεσοποταμία, σήμερα η Ρωσία με την Τουρκία προχώρησαν στην εγκαινίαση του Turkstream.

style="text-align: right;">Γράφει ο Αλέξανδρος Τσίγγος*

ναν αγωγό 1000 χιλιομέτρων, θαμμένο κάτω από την Μαύρη Θάλασσα, που εκβάλει στην Ευρωπαϊκή Τουρκία, συνεχίζει στην Βουλγαρία, την Σερβία με τελικό προορισμό την Κεντρική Ευρώπη. Έχει δυνατότητα μεταφοράς 31,5 δισεκατομμύριο κυβικά μέτρα το χρόνο.

Ο αγωγός αυτός δίνει τη λύση στην περίπτωση που η Ρωσία θελήσει κάποια στιγμή να παρακάμψει την αγωγό που περνάει από την Ουκρανία και είναι χωρητικότητας 33.75 δισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων ανά έτος.

Η Ρωσία με την Ουκρανία βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια στα διεθνή διαιτητικά δικαστήρια, όταν αποκαλύφτηκε ότι η Ουκρανία παράνομα κλέβει εκατομμύρια κυβικών μέτρων φυσικού αερίου, πέρα από την γεωπολιτική αντιπαράθεση και την εμπόλεμή τους κατάσταση λόγω της απόσχισης της Κριμαίας και της αντιπαράθεσης τους στο Ντοντσεκ και σε διάφορα άλλα μέρη της Νότιας Ουκρανίας.

[caption id="attachment_421" align="alignright" width="286"] Αλέξανδρος Τσίγγος[/caption]

Το έργο έχει ολοκληρωθεί. Μόλις πρόσφατα, τον Δεκέμβριο ο Αμερικανός πρόεδρος ανακοίνωσε ότι οποιαδήποτε χώρα συνεργάζεται σε ενεργειακά projects με την Ρωσία, θα δέχεται οικονομικές κυρώσεις.

Γιατί άραγε τόσο αργά;

Η Βουλγαρία, η Τσεχία και η Ουγγαρία έχουν δηλώσει έτοιμες για την παραλαβή φυσικού αερίου από τον TurkStream, παρακάμπτοντας τις απειλές των ΗΠΑ.

Η Ουγγαρία όπως και η Τουρκία συνεργάζονται ήδη με την Ρωσία για την κατασκευή Πυρηνικών εργοστασίων.

ο ερώτημα φυσικά που προκύπτει είναι κατά πόσο η Τουρκία αποδυναμώνει την Αμερικανική επιθετική πολιτική στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας . Το υπογάστριο ονομάζεται Ουκρανία και τέθηκε από τον Zbigniew Brzezinski.

Zbigniew Brzezinski υπηρέτησε σαν Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ από την εποχή του Λίντον Τζόνσον, και το αποτύπωμά του στην Αμερικανική Εξωτερική πολιτική επηρέασε και τα «Γεράκια» των Νεοσυντηρητικών που συνέθεσαν την Αμερική στον 21ο Αιώνα, προώθησαν τον πόλεμο στο Ιράκ και διαμόρφωσαν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ επί της προεδρίας Μπους, έως σήμερα.

Δεν πρέπει να μας εντυπωσιάζει ούτε να μας εκπλήσσει η λειτουργία του TurkStream και η ενεργειακή και όχι μόνον, συμμαχία της Ρωσίας με την Τουρκία.

Η Ρωσία έχουμε ξαναπεί ότι δεν θέλει την επέκταση των χωρικών μας υδάτων.

ο παιγνίδι είναι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μας οδηγούν να δούμε. Η Γερμανία μέσω της ενεργειακής συνεργασίας της με την Ρωσία, με τον Αγωγό του Βορρά, που πρόεδρος του είναι ο πρώην πρωθυπουργός της Σρεντερ, τροφοδοτείται εδώ και πάνω από μια δεκαετία με Ρώσικο φυσικό αέριο. Παρόλο που επιβάλλει τις Ευρωπαϊκές κυρώσεις ενάντια στην Ρωσία όχι απευθείας αλλά μέσω της Ε.Ε, ευθυγραμμιζόμενη μεν με την πολιτική των ΗΠΑ, κρατάει όμως έτσι έναν προνομιακό ρόλο συνομιλητή με την Ρωσία και την συνεργασία μεταξύ τους.

Μετέτρεψε την Ελλάδα σε προτεκτοράτο καθιστώντας την αδύναμη να διαχειριστεί τα Εθνικά της θέματα και να βρίσκεται σε ανάγκη προστασίας από τους διάφορους περιοδικούς «εραστές», Γαλλία, ΗΠΑ, κλπ, με την ίδια να κρατάει το κλειδί του αν θα ανοίξει η πόρτα της «κρεβατοκάμαρας», αφού έχει προσυμφωνηθεί στο μεταξύ το κάθε τίμημα.

Μπορεί η εμφανής πρόθεση της Τουρκίας να είναι να αλώσει την Ανατολική Μεσόγειο, με το να απλώνει την ΑΟΖ της μέχρι την Λιβύη, αυτό που σίγουρα καταφέρνει είναι να εμποδίσει την εκμετάλλευση από τους άλλους, Ελλάδα, Κύπρο, Ισραήλ και Αίγυπτο, όχι μόνο να εξορύξουν, αλλά και να το μεταφέρουν μέσω Κρήτης (Ελλάδα) και Ιταλίας προς την Κεντρική Ευρώπη.

Η Τουρκία προκάλεσε μια συνθήκη διαφοράς με όλες αυτές τις χώρες και το ελάχιστο όφελός της είναι το να μην υπάρξει εξόρυξη και σημαντικότερο μεταφορά μέσω κάποιου άλλου αγωγού. Για να επιλυθεί αυτή η διαφορά θα πάρει χρόνια, αν δεν λυθεί με πολεμική αναμέτρηση, αλλά κανένας δε φαίνεται διατεθειμένος για κάτι τέτοιο. Ούτε και η ίδια η Τουρκία τελικά, σήμερα! Στο μέλλον βλέπουμε. Από όλα αυτά, και μόνο, η Τουρκία έχει ένα ελάχιστο μεν, αλλά όφελος, και η Ρωσία το μέγιστο.

Η αδυναμία της Ελλάδας να λύσει την διαφορά της νομικά, θα οδηγήσει τους άλλους (Ισραήλ, Κύπρο και Αίγυπτο), να βρούν άλλο δρόμο για την διοχέτευση του φυσικού αερίου τους. Το χρήμα και τα συμφέροντα διαμορφώνουν τις συμμαχίες και όχι τα συναισθήματα. Άλλωστε εδώ και πολλά χρόνια, από την εποχή του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, η Ελλάδα με τους πολιτικούς της αρχηγούς και κόμματα, έχει απομακρυνθεί από την Κύπρο.

Αν η Αμερική πάλι έχει αποφασίσει την επιστροφή της στον απομονωτισμό της και στο Δόγμα Μονρόε, γιατί ένας πολυπολικός γεωπολιτικός κόσμος αναιρεί την πρωτοκαθεδρία της, η Τουρκία, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, μπορεί να υπηρετήσει και τους δυο αφέντες της, Ρώσους και Αμερικανούς, αποκομίζοντας το όφελος.

Ο Τραμπ μέσα σε έξι μήνες απέσυρε και οδήγησε και τις Ευρωπαϊκές χώρες να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από την Συρία και τώρα από το Ιράκ. Ήδη οι Ισπανοί απομάκρυναν τις δυνάμεις τους. Το ΝΑΤΟ από την άλλη μεριά μοιάζει με ένα νεκρό σώμα. Θυμηθείτε πώς ενεργοποιήθηκε σε όλες τις προηγούμενες κλήσεις των ΗΠΑ. Σερβία το 1988, Ιρακ 1991, Ιρακ 2003.

Εμείς πάλι τρέχουμε σα το σκύλο με την γλώσσα απέξω. Θα πρέπει να δούμε την μεγάλη εικόνα και πως θα μπορέσουμε να βρούμε τον δρόμο που δε θα οδηγήσει στην παραπέρα υποτέλεια, φτωχοποίηση, και πιθανά, τον αφανισμό της Ελλάδας όπως την γνωρίσαμε.

Μέχρι τότε ο Πούτιν και ο Ερτογάν θα διαφημίζουν την συνεργασία τους, ως παράδειγμα για όλο τον πολιτισμένο κόσμο!

*Ο Αλέξανδρος Τσίγγος είναι ραδιοφωνικός και τηλεοπτικός παραγωγός, σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τόσο της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης. Επικοινωνήστε μαζί του στο https://www.facebook.com/AlexandrosTsiggos